Het nieuws is overladen met berichten over het drama die een bus met schoolkinderen en hun begeleiders is overkomen. Van 52 inzittenden, zijn door het busongeluk 22 kinderen en 6 volwassenen gestorven, nog 24 kinderen zijn er erg aan toe. We leven allemaal mee met hun familie en vrienden, België rouwt.
Met dit artikel wil ik een hart onder de riem steken van iedereen die rechtstreeks of onrechtstreeks verbonden is met de slachtoffers van de busramp. De meesten zullen de beelden wel gezien hebben, het is echt gruwelijk en moeilijk te vatten wat er gebeurd is.
Het is frappant te zien op de sociale netwerk-sites, hoeveel mensen geschokt zijn door de gebeurtenissen. De ene steunbetuiging na de andere popt op en ik roep iedereen op om zoveel mogelijk deel te nemen aan deze spontane acties van solidariteit. Laten we mee rouwen en op die manier deze engeltjes een eeuwig leven toewensen.
De eerste keer skiën vergeet Sarah nooit meer. Na haar opleiding lichamelijke opvoeding bracht ze enkele seizoenen door als skileraar in het Zwitserse St. Moritz. Inmiddels is ze terug in België, maar de passie voor skiën is er nog steeds.
